طلاق زن باردار

طلاق زن باردار

در این مقاله قصد داریم تا هرآنچه درباره طلاق زن باردار لازم است به شما ارائه دهیم. اما پیش از آن بهتر است تا مروری بر مفهوم طلاق و شرایط طلاق داشته باشیم.

به طور کلی ، قبل از طلاق وضعیت بارداری زوجه مشخص شده و عموماً طلاق در دوره بارداری صورت نمی گیرد. البته گاهی ممکن است هر دو طرفین یا یکی از آنها صلاح خود را در طلاق بدانند و دادگاه نیز گواهی عدم امکان سازش صادر و طرفین طلاق بگیرند درحالی که زن باردار است.

طلاق در بارداری احکام خاصی ندارد و فقط عده زن باردار با زن غیر باردار تفاوت دارد و در ادامه مطلب به آن خواهیم پرداخت.

طلاق چیست؟

پیش از اینکه به مبحث طلاق زن باردار بپردازیم بهتر است تا تعریف مختصری از طلاق ارائه دهیم.

طلاق در لغت به معنای گره و رها کردن است. همچنین طلاق عبارت است از زائل کردن قید ازدواج با لفظ مخصوص و ویژه نکاح دائم است.

بنابراین طلاق عبارتست از انحلال نکاح دائم با شرایط و تشریفات خاص از جانب مرد یا نماینده او. لازم به ذکر است که طلاق مخصوص عقد دائم است و زن منقطعه با انقضای مدت یا بذل آن از طرف شوهر از زوجیت خارج می شود.

طبق ماده ۱۱۳۳ اصلاحی؛ مرد می تواند با رعایت شرایط مقرر در این قانون با مراجعه به دادگاه تقاضای طلاق همسرش را بنماید. زن نیز می تواند با وجود شرایط مقرر در مواد ۱۱۱۹-۱۱۲۹-۱۱۳۰ این قانون از دادگاه تقاضای طلاق نماید.

بنابراین اگر شوهر بخواهد زن خود را طلاق دهد باید از دادگاه گواهی عدم امکان سازش گرفته و اجرای صیغه طلاق نموده و به ثبت اقدام نماید. هرگاه شوهر بدون اجازه دادگاه مبادرت به طلاق نماید به حبس جنحه ای از۶ ماه تا یکسال محکوم خواهد شد همین مجازات مقرر است برای سردفتری که طلاق را ثبت نماید.

برای اینکه بدانید گواهی عدم امکان سازش چه فرقی با حکم طلاق دارد ، پیشنهاد می کنیم به مقاله « تفاوت حکم طلاق و گواهی عدم امکان سازش » رجوع نمایید.

طلاق چگونه واقع می شود؟

عامل انحلال نکاح طلاق است که صیغه آن باید در حضور حداقل دو مرد عادل با اجماع سایر شرایط به اجرا در آید. لذا تا حصول اطمینان کامل به وقوع صیغه طلاق به نحو صحیح و شرعی حکم نکاح سابق استصحاب می شود. هرگونه جدایی فیزیکی زوجین هرچند به مدت طولانی باشد دلیلی بر انحلال نکاح و رفع آثار آن نیست.

صیغه طلاق چیست؟

نظر مشهور فقها این است که طلاق باید با لفظ خاص و صیغه عربی واقع شود. برخی فقها معتقدند نیاز به خواندن صیغه به عربی نیست و اگر از الفاظ مترادف و هم معنا استفاده شود کافی است . منتها نظر اکثر فقها این است که باید صیغه عربی برای طلاق خوانده شود.

موجبات طلاق

پیش از اینکه به طلاق زن باردار بپردازیم بایستی موجبات طلاق را بیان کنیم.

همان طور که بارها گفتیم طلاق ممکن است به اراده مرد واقع شود یا به اراده زن و ممکن است توافقی صورت گیرد. پیشنهاد می کنیم برای کسب اطلاعات بیشتر در خصوص طلاق توافقی به مقاله « نمونه دادخواست طلاق توافقی » رجوع کنید.

طلاق به درخواست زن

در صورت استنکاف شوهر از دادن نفقه و عدم امکان اجرای حکم محکمه و الزام او به دادن نفقه زن می‌تواند برای طلاق به حاکم‌ رجوع کند و حاکم شوهر او را اجبار به طلاق می‌نماید. ‌همچنین است در صورت عجز شوهر از دادن نفقه. همچنین زن به استناد عسر و حرج می تواند تقاضای طلاق کند.

برای کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه می توانید به مقاله « طلاق به درخواست زن » رجوع کنید.

مصادیق عسر و حرج که زن می تواند تقاضای طلاق کند

• ترک زندگی خانوادگی توسط زوج حداقل ۶ ماه متوالی و یا نه ماه متناوب در مدت یکسال بدون عذر موجه.
• اعتیاد زوج به یکی از مواد مخدر و یا ابتلای وی به مشروبات الکلی که به اساس زندگی خانوادگی خلل وارد آورد.
• محکومیت قطعی زوج به حبس ۵ سال یا بیشتر.
• ضرب و شتم یا هرگونه سوء رفتار مستمر زوج که عرفاً قابل تحمل نباشد.
• ابتلای زوج به بیماریهای صعب العلاج روانی یا ساری و … که باعث اختلال زندگی شود.

این موارد تمثیلی است و حصری نمی باشد.

طبق ماده ۱۰۲۹ قانون مدنی، هرگاه شخصی ۴ سال تمام غایب مفقود الاثر باشد زن او می تواند تقاضای طلاق دهد. در این شرایط حاكم او را طلاق می دهد. همچنین طبق ماده ۱۰۲۳ قانون طلاق، محكمه طی سه نوبت آگهی، هر یك به فاصله یك ماه در جراید محل زندگی و یكی از روزنامه های كثیرالانتشار تهران منتشر می كند. هرگاه یك سال از تاریخ اولین اعلان بگذرد و حیات غایب ثابت نشود ،حکم موت فرضی در مورد او صادر می شود.

شرایط طلاق

پیش از اینکه به مبحث طلاق زن باردار بپردازیم بهتر است تا شرایط طلاق را بدانیم.

طلاق دهنده باید عاقل و بالغ باشد. منظور از بالغ کسی است که به سن ۱۵ سال تمام قمری رسیده باشد.

صغیر حتی با اجازه ولی یا قیم خود نمی تواند زن خویش را طلاق دهد ولی یا قیم مجاز نیست زوجه مولی علیه خود را به نمایندگی از او طلاق دهد.

مجنون دائمی نمی تواند شحصاً زنش را طلاق دهد زیرا اعمال حقوقی او باطل است. ولی مجنون دائمی می‌تواند در صورت مصلحت مولی‌علیه زن او را طلاق دهد.

قانون امور حسبی شرط دیگری را افزوده که عبارتست از موافقت دادستان و تصویب دادگاه.

درباره ولی قهری یا وصی نیاز به موافقت دادستان نیست. مجنون ادواری می تواند درحال افاقه طلاق را واقع سازد. طلاق سفیه بدون اشکال است. در طلاق قصد، رضا و اهلیت زن شرط نیست منتها برابر قانون مدنی طلاق باید درحال پاکی زن واقع شود.

طلاق زن در مدت عادت زنانگی یا در حال نفاس صحیح نیست مگر این که زن حامل باشد یا طلاق قبل از نزدیکی با زن واقع شود یا‌ شوهر غائب باشد به طوری که اطلاع از عادت زنانگی بودن زن نتواند حاصل کند. در دوران حاملگی عادت زنانگی و نفاس وجود ندارد.

هرگاه شوهر زندانی باشد یا جدا از زن زندگی کند به نحوی که آگاهی از حال زن برای او ممکن نباشد در این صورت هم پاکی زن شرط نیست.

شرایط طلاق زن باردار

حال که درباره طلاق و شرایط آن صحبت کردیم نوبت آن رسیده که شرایط طلاق زن باردار را مورد بررسی قرار دهیم.

طلاق زن باردار و غیر باردار تفاوتی باهم ندارد منتها تنها تفاوت میان زن باردار و غیرباردار در مدت عده است.چنانچه با قوانین مربوط به عده آشنا نیستید بهتر است مقاله « انواع عده » را مطالعه نمایید.

اگر طلاق از طرف زن مطرح شود باید دلایلی مانند عدم پرداخت نفقه، عسر و حرج و غیبت شوهر را اثبات نماید و در این مساله فرقی بین زن حامل و غیرحامل نیست.

همچنین ممکن است زن و مرد در باب طلاق توافق کنند و دادخواست طلاق توافقی تقدیم کنند. در تقدیم دادخواست طلاق توافقی نیز تفاوتی میان زن باردار و غیر باردار نیست. تنها مساله ای که وجود دارد این است که در طلاق زن باردار باید تکلیف هزینه های زن و فرزند مشخص شود.

در صورتی که زوجین متقاضی طلاق توافقی باشند می توانند تقاضای طلاق توافقی را مستقیماً در مراکز مشاوره خانواده مطرح کنند یا این که دادخواست خود را به دادگاه خانواده تقدیم کنند که در این صورت دادگاه باید موضوع را به مرکز مشاوره خانواده ارجاع دهد.  ولی اتخاذ تصمیم نهایی در طلاق درصورت عدم انصراف متقاضی از طلاق با دادگاه خانواده است.

طلاق زن باردار جز کدام نوع طلاق است؟

اگر با انواع طلاق آشنایی ندارید به شما  پیشنهاد می کنیم که مقاله « انواع طلاق » را به خوبی مطالعه نمایید.

طلاق زن باردار خصوصیتی ندارد و از نظر نوع تفاوتی با طلاق زن غیر باردار ندارد. عموماً طلاق های توافقی در قالب طلاق خلع واقع شده و به همین عنوان ثبت می شوند و طلاق های به درخواست مرد یا به درخواست زن به صورت طلاق رجعی ثبت می‌گردد.

دادخواست طلاق توافقی زن باردار

دادخواست طلاق توافقی چه از طرف زن باردار باشد و چه از طرف زن غیر باردار فرقی ندارد و شرایط دادخواست طلاق توافقی در هر دو مورد یکسان است.

طرفین هرگونه توافقی را می توانند در خارج از دادگاه تنظیم و سپس به دادگاه دادخواست تقدیم کنند. تنها مساله ای که در باب طلاق توافقی زن باردار مطرح است این است که نحوه وضع حمل و هزینه های زن باردار و فرزند باید مشخص گردد.

تعیین تکلیف در باب هزینه های زن باردار و وضع حمل او

در طلاق توافقی تکلیف هزینه ها باید مشخص گردد و یکی از هزینه ها، نحوه وضع حمل و هزینه‌های زایمان است. طبق قانون حمایت خانواده، حضانت طفل متولد شده بعد از طلاق، تا هفت سالگی با مادر است و پرداخت هزینه‌های فرزند نیز به عهده پدر می‌باشد.

در صورت عدم پذیرش حضانت فرزند از سوی مادر، پدر ولایتا عهده دار حضانت نیز می‌باشد. در صورتی که فرزند متولد شده از زن باردار پس از طلاق پدر نداشته باشد، مسئولیت پرداخت نفقه با جد پدری است و جد پدری با اعمال ولایت قهری عهده دار سرپرستی فرزند می‌باشد.

چنانچه مادر حضانت و سرپرستی طفل متولد شده بعد از طلاق را نپذیرد، حضانت و پرداخت نفقه فرزند به عهده پدر بوده و نمی‌توان مادر را وادار به پذیرش حضانت و سرپرستی فرزند نمود. ولایت قهری پدر و جد پدری با موضوع حضانت ارتباطی ندارد.

عده زن باردار چه تفاوتی با زن غیرباردار دارد؟

عده مدتی است که پس از طلاق، زن حق ازدواج مجدد ندارد و بسته به این که طلاق بگیرند یا مرد فوت کند و غیره مدت آن متفاوت است.

عده زن باردار چه در نکاح دائم و چه منقطعه وضع حمل اوست. یعنی مدت عده با وضع حمل زن منقضی می شود. اعم از این که جنین زنده متولد شود یا به صورت سقط جنین خارج شود. اگرچه از زمان انحلال نکاح او مدت کوتاهی گذشته باشد یا چندین ماه گذشته باشد.

در صورتی با وضع حمل عده زن پایان می یابد که حامله شدن از طریق ازدواج صحیح یا شبهه باشد و چنانچه زنی از طریق زنا باردار شود حکم فوق بر او بار نیست.

هرگاه زنی پس از طلاق دادن در ایام عده از طریق زنا حامله شود عده او مانند طلاق غیر حامله همان سه طهر یا سه ماه است. بدیهی است با انقضای مدت عده می تواند شوهر کند گرچه حامله باشد. زیرا فقها معتقدند زنا عده ندارد و نطفه منعقده از طریق زنا نیز دارای احترام نیست.