الزام مرد به بذل مدت

الزام مرد به بذل مدت

در این مقاله قصد داریم تا درباره موضوع الزام مرد به بذل مدت اطلاعات جامع و کاملی را به شما عزیزان ارائه دهیم.

ابتدا به تعریف بذل مدت معین پرداخته، سپس نحوه الزام مرد به بذل مدت را توضیح خواهیم داد.

بر اساس ماده 1139 قانون مدنی « طلاق مخصوص عقد دائم است و زن منقطعه به انقضای مدت یا بذل آن از طرف شوهر از زوجیت خارج می شود»،

لذا بر اساس این ماده یکی از اسباب انحلال عقد نکاح را می توان بذل مدت دانست.

بذل مدت را تنها می توان در عقد موقت جاری کرد.

بذل مدت چیست؟

همانطور که گفته شد، عقد در قانون مدنی به شیوه دائم و موقت می تواند انجام گیرد.

هرکدام از این دو نوع عقد شیوه های انحلال مخصوص به خود را دارند؛ یکی از روش های انحلال عقد موقت، بذل مدت است.

بذل مدت صرفا مخصوص عقد موقت است و در عقد دائم وجود ندارد.

از آنجا که مدت در عقد موقت به نفع مرد تلقی می شود، وی می تواند از این نفع بگذرد و مدتی را که باقی مانده است را به زن ببخشد؛ به این عمل حقوقی بذل مدت می گویند.

مطابق تعریفی که از بذل مدت ارائه شد، بذل مدت صرفا از طرف مرد به عمل می آید؛

با این وجود مرد می تواند برای بذل مدت به زن وکالت بدهد تا به نیابت از او مدت باقی مانده را به خود بذل نماید و اقدام به بخشیدن مدت صیغه موقت نماید.

مانند آنکه شوهر به زن وکالت دهد که در صورت وقوع حادثه معینی مانند سوء رفتار مرد و یا ترک زندگی خانوادگی از جانب او یا مسافرت طولانی ،

بقیه مدت را به خود بذل کند و یا اینکه به زن وکالت دهد تا هرگاه بخواهد بقیه مدت را به خود ببخشد .

علاوه بر این، در شرایطی که مدت عقد موقت طولانی است و مرد به وظایف زناشویی خود عمل نمی کند، زن باید بتواند به دادگاه مراجعه کرده و

الزام شوهر به بذل مدت را از دادگاه بخواهد که در این صورت دادگاه حکم به بخشیدن مدت صیغه موقت صادر خواهد کرد.

ماهیت بذل مدت

همانگونه که گفتیم اساسا بذل مدت به اراده شوهر به وقوع می افتد.

بخشیدن مدت در ازدواج موقت با طلاق متفاوت است؛

طلاق یک ایقاع تشریفاتی است که به صیغه خاص و با حضور دو مرد عادل انجام می شود، اما بذل مدت به هیچگونه تشریفاتی نیاز ندارد.

ادامه عقد موقت از حقوق مرد است و هرگاه بخواهد می تواند از آن صرفنظر کند، لذا وجود شرایطی که برای صحت طلاق لازم است،

مانند اینکه طلاق نباید در زمان عادت ماهیانه باشد، در بذل مدت لازم و ضروری نیست، فلذا می تواند با هر لفظی واقع بشود.

اما برای صحت بذل مدت یا بخشیدن مدت زمان صیغه موقت مرد باید عاقل و بالغ و رشید و مختار باشد و همچنین بایستی اراده خود را اعلان کند و

قصد درونی او به تنهایی اثری نخواهد داشت، بنابراین می توان گفت که بذل مدت ماهیت ویژه ای دارد که با فسخ نکاح و طلاق متفاوت است.

یکی از روش هایی که به واسطه آن می توان عقد موقت یا صیغه را منحل کرد، بخشش باقیمانده مدت عقد موقت است.

از آن جا که یکی از شرایط درستی و صحت عقد موقت، تعیین مدت عقد موقت است، بر اساس قانون و شرع مرد می تواند باقی مدتی که برای

عقد موقت تعیین شده است را به زن ببخشد تا زن پس از نگه داشتن عده بذل مدت، بتواند دوباره به عقد دیگری درآید.

اما در برخی شرایط ، مدت عقد موقت طولانی است و مرد به وظایف زناشویی خود عمل نمی کند؛

به همین دلیل، زن باید ابزاری در دست داشته باشد تا بتواند مرد را ملزم به بذل و بخشش باقی مدت عقد موقت کند.

به همین دلیل، در این مقاله به اینکه بذل مدت چگونه امکانپذیر است، الزام مرد به بذل مدت و دادخواست الزام مرد به بذل مدت خواهیم پرداخت.

بذل مدت چگونه امکانپذیر است؟

بذل مدت که به معنای بخشیدن باقی مانده مدت عقد موقت است، صرفا در عقد موقت یا صیغه امکانپذیر است و در عقد دائم راه ندارد .

بذل مدت مطابق قواعد فقهی از طرف مرد می تواند انجام شود.

یعنی مرد در هر زمان که بخواهد می تواند باقی مانده مدت زمان عقد موقت را به زن ببخشد و عقد را به اصطلاح منحل کند.

به علاوه اینکه مرد برای انجام این کار می تواند به زن وکالت بدهد تا هر زمان که خودش بخواهد به وکالت از طرف مرد باقی مدت را بذل کرده

یا در صورت وجود شرایطی مانند سفر طولانی مدت، سوء رفتار و … بتواند باقی مدت را به خود ببخشد.

الزام مرد به بذل مدت

همانطور که گفتیم، اساسا بذل مدت در عقد موقت به خواست و تقاضای مرد است و او می تواند هر زمان که بخواهد باقی مدت را به زن ببخشد.

بعلاوه اینکه می تواند به زن وکالت دهد تا به نیابت از او این کار را انجام بدهد، اما این مسئله گاها سبب سختی و مشقت برای زنان می شود.

به این صورت که از یک طرف مدت عقد موقت طولانی است، بنابراین انقضای مدت عقد موقت امکانپذیر نیست .

از طرف دیگر مرد باقی مدت را به زن بذل نمی کند و در عین حال با عدم ایفای وظایف زناشویی در برابر همسر خود موجبات عسر و حرج زن را فراهم می کند.

بنابراین بایستی شرایطی باشد تا زن بتواند بر اساس آن باقی مدت را بذل کرده و از زوجیت مرد رها شود.

دادخواست الزام مرد به بذل مدت

در این شرایط زن می تواند با مراجعه به دادگاه خانواده، دادخواست الزام به بذل مدت عقد موقت را به دادگاه ارائه کند.

در دادخواستی که زن تقدیم دادگاه می نماید، باید مشخصات خود و شوهرش را نوشته و تصویر شناسنامه خود و همسرش را در صورت وجود،

به علاوه تصویر برابر با اصل شده سند عادی ازدواج موقت، پیوست دادخواست کند.

زن می تواند به عُسر و حَرَج خود استناد کند که دادگاه در صورتی که عسر و حرج زن را احراز کند، حکم به الزام مرد به بذل مدت صادر می کند و

اگر عسر و حرج زن را احراز نکند حکم به بطلان این دعوا می دهد.

در ادامه این مرحله، زن می تواند پس از قطعی شدن حکم صادر شده و با مراجعه به دفاتر ثبت، نسبت به ثبت بذل مدت اقدام کند.